Jak pracuję

Rzemiosło czy Sztuka

Uważam, że psychoterapia to praca na pograniczu rzemiosła i sztuki. Ważne są doświadczenie, kompetencje i pewność w używaniu narzędzi, ale niezbędna jest też domieszka intuicji i świeżości w słuchaniu i opowiadaniu historii. Kiedy myślę o procesie psychoterapii, przychodzi mi na myśl Kintsugi – japońska sztuka ocalania cennych, potłuczonych, ceramicznych naczyń. Efektem końcowym jest odtworzenie zniszczonego naczynia, którego pęknięcia są scalane metalami szlachetnymi (złotem, srebrem, platyną). To bardzo delikatny i pracochłonny proces, który nie każe udawać, że pęknięć nie było, ale czyni na nich spoiwo do integracji całego naczynia.

Metody, którymi pracuję:

focusing

Focusing jest procesem psychoterapeutycznym rozwiniętym przez psychoterapeutę, dr psychologii i filozofii Eugene’a Gendlina. 

Częścią Focusingu jest tworzenie rodzaju otwartej przestrzeni,
nieoceniającej uwagi i kierowanie jej do wewnątrz ciała, do jego świadomości i intuicji i bezpośrednie doświadczenie na poziomie odczuć i obrazów, które nie są jeszcze nazwane czy ujęte w słowa.
Focusing może być używany do wielu różnych aspektów życia np. aby uświadomić sobie w pełni, co w danym momencie czujemy lub czego chcemy, aby uzyskać nowe wglądy na temat jakiejś sytuacji, aby podążać za zmianą, która chce się wydarzyć i aby zmienić lub uzdrowić daną sytuację.

EFT

Podejście EFT (Emotion Focused Therapy, którego przedstawicielem jest Leslie Greenberg) łączy w sobie terapię skoncentrowaną na osobie, podejście gestaltowskie i egzystencjalne.

Terapia w podejściu EFT opiera się na bezpiecznej relacji, w której terapeuta podąża za doświadczeniem klienta, za jego wewnętrznym procesem, pozostając aktywnym poprzez rozumienie jego odczuć, pomagając w lepszym identyfikowaniu emocji, doświadczaniu ich, odkrywaniu i nadawaniu im sensu, a co za tym idzie przekształcaniu ich i zdobywaniu umiejętności ich regulacji. Terapeuta pomaga mu różnicować emocje i pozostając towarzyszem Klienta wspiera go w byciu przy własnym doświadczaniu.

monodrama

Twórcą psychodramy był Jacob Levy Moreno. Człowiek w koncepcji Moreno jest rozumiany jako jednostka aktywnie zaangażowana w proces twórczej zmiany, uwzględniającej zarówno warunki rzeczywistości zewnętrznej jak i świata wewnętrznego. Celem jest osiągnięcie jak najlepszego i elastycznego przystosowania jednostki do zmieniających się okoliczności, a także twórczy wpływ na tę rzeczywistość.

EMDR

EMDR to podejście dedykowane terapii traumy. Francine Shapiro zauważyła, że zastosowanie bilateralnej stymulacji mózgu wpływa pozytywnie na zdolność do przetwarzania trudnych doświadczeń. Dlatego terapeuci EMDR podczas sesji wykorzystują różne techniki stymulacji, np. proszą o wodzenie oczami za dłonią terapeuty lub trzymanie w dłoni specjalnie pulsujących urządzeń. Aktywowanych jest w ten sposób wiele struktur odpowiedzialnych za wspomnienia czy przetwarzanie emocji. Terapia EMDR jest więc oparta na neurofizjologii, na dowodach naukowych, a jej skuteczność jest potwierdzona badaniami. Pierwotnie została opracowana w celu pomocy osobom po doświadczeniu traumy i silnych stresorów. Szczególnie dotyczyło to terapii PTSD (zespołu stresu pourazowego). Obecne badania naukowe wskazują, że EMDR jest skuteczny także w przypadku wielu innych trudności psychicznych. Terapię EMDR rekomendują  m.in. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA), Europejskie Towarzystwo Badań nad Stresem Traumatycznym (ESTSS) czy Polskie Towarzystwo Badań nad Stresem Traumatycznym (PTBST).
 

„Im bardziej możesz się śmiać, gdy jesteś szczęśliwy, płakać gdy jesteś smutny, używać złości aby wyznaczyć granice, kochać z pasją oraz dawać i otrzymywać ciepło w pełny i otwarty sposób, tym dalej jesteś od cierpienia”
~ Leslie Greenberg